متن روضه شب پنجم محرم میرزامحمدی

متن روضه شب پنجم محرم میرزامحمدی

روضه شب پنجم محرم میرزامحمدی

درد بسيار و به دنبال دواييم هنوز

چشم بر دست طبيبي به نواييم هنوز

آبرو دار بود هر كه شود سايل يار

خوب يا بد همه از لطف گداييم هنوز

بارها توبه شكستيم به مافرصت داد

پر خطاييم و به دنبال عطاييم هنوز

تا كنون گر به غم يار ارادت منديم

همه مديون امام و شهداييم هنوز

عمر رفت و دل ما زاير شش گوشه نشد

به خدا در هوس كرب و بلاييم هنوز

*نديدنش يه درده اما ديدنش هزار درده شب جمعه است شب زيارتي مخصوصه اربابه هركي ميخواد با امام زمانش كربلا باشه آقاش امشب با مادرش فاطمه مياد كربلا آقا و مولاتو صدا بزن

يابن الحسن ….. يابن الحسن ….

ادب اقتضا ميكنه امشب كه مادرش فاطمه مهمان حرم حسينه،روضه رو از زبان اين مادر بخوانيم «حبيبي و قرة عيني و ثمرة فؤادي» حسين ……

“أبكي علي رأسك المقطوع،أم علي بدنك المطروح”پسرم بر كدوم مصيبتت گريه كنم ؟!! آيا بر سر بريده ي بالا نيزه ات گريه كنم؟ يا بر اون بدن زخمي و عريانت گريه كنم؟ أم علي نسائك الأُساري …” حسين…..

بُنيّ قتلوك و من الماء منعوك ….

بي سبب نيست شب جمعه شب رحمت شد

مادري گفت حسين جان همه را بخشيد

حسين جان ……

“السلام عليكم يا ائمه البقيع”

اول بريم مدينه،بلدي مادرش فاطمه رو از مدينه تا كربلا همراهي كني،اين مادر تو سن جواني ام نميتونست راه بره” اگه گريه كن حسين و حسني زهرا رو ياري كن،امشب كربلا خيلي كار داره فاطمه”

دلم ميخواد يه شب مدينه باشم

زائر اون شكسته سينه باشم

دلم ميخواد پشت بقيع بشينم

قبر غريب مادر و ببينم

دلم ميخواد تو كوچه ها بميرم

انتقام مادرمو بگيرم …

تو اون كوچه كه فاطمه زمين خورد

همونجا كه ياس مدينه پژمرد

ميگن تو كوچه چادرش خاكي شد

رو صورتش يه لاله حكاكي شد

ميگن تو كوچه مجتبي باهاش بود

از اون خونه تا به كوچه عصاش بود

*خيلي سفارش اين عبدلله بن حسن

و ابي عبدالله به خواهر كرد،خواهرخيلي مراقب يتيم برادرم باش،هرجا زينب ميرفت اين بچه يتيم و با خودش ميبرد از صبح كه خطبه خوند دل تو دل يتيم امام حسن نبود،مگه من چيم كمتر از بچه هاي عمه جانمه،مگه من از بچه هاي مسلم چيم كمه،عمو به همه ي اونا اجازه داد” چرا به من اجازه نميده جونمو قربونش كنم اين شهيد،شهيد گودال حسينه،از اينجا علقه ابي عبدالله به اين نازدانه معلوم ميشه؛تو همه ي اين رفت و آمد هاي بني هاشم و اصحاب عقيله بني هاشم مواظب يتيم امام حسنه،اما امان از ساعتي كه نوبت خود حسين شدروضه اين آقازاده گره خورده به روضه خود حسين،يعني امروز يه چشمت بايد بره تو گودال براي نيمي از مصائب عاشوراش الان بايد گريه كني”خسته شد ارباب ما،بعضي ها مثل مرحوم شيخ جعفر نوشتن،زخم هاش كه به هفتاد و دو تا كه رسيد از نفس افتاد “فَوَقَفَ يَسْتَرِيحُ سَاعَةً”يه لحظه خواست استراحت كنه يه ظالمي چنان با سنگ به پيشاني آقا زد،مرحوم شيخ مفيد مينويسد با تير زدند به پيشاني،اين دست و آورد خون پيشاني رو بند بياره نتونست بند كنه”اين لباس عربي رو بالا زد …” يا الله:تاسفيدي صدرالحسين نمايان شد”يه وقت ديدن حرمله زانو زد”آخ چنان با تير سه شعبه …

حسين ….

روضه رو از همين جا مسيرشو عوض كنم،بزار امروز همه براي يتيم امام حسن گريه كنند،مدينه كه نتوانستند براي امام حسن گريه كنند،جلوي چشم ابي عبدالله و قمر بني هاشم بدن امام حسنو تير بارون كردند،چقدر سخت گذشت فقط حسين ميدونه و خداي حسين”ديگه نتونست طاقت بياره”افتاد رو زمين،همه محاصره اش كردند ديگه نگم چطوري ميزدنش،فقط همين قدر بگم از زير اون تيغ و تير و نيزه ديد عمو داره فرياد ميزنه هل من مستغيث …”باريك الله”تا زينب زينب صداي استغاثه ي برادرو شنيد بند دلش پاره شد اومد بالاي بلندي همون جايي كه كربلا ميري بهش ميگن تل زينبيه”ديد آنچه را كه نبايد ببينه،دست يتيم امام حسن و گرفته يه لحظه ديد همه داداش و محاصره كردن يه لحظه از اين آقازاده غافل شد دو دستش و گذاشت رو سرش،هي ميگفت يا غياث المستغيثين ….”تا دست عبدالله از عمه جدا شد پا برهنه دويد سمت گودال،يه وقت شنيد حسين ميگه خواهرم نزار بياد اما اومد ….”وقتي رسيد ديد شمشيرزن ها عمو رو ميخوان با شمشير بزنند دستشو جلو آورد يازهرا…”اين نوه ي تو خانم ياد اون روزيكه چهل نفر امامتو ميبردن”دست يداللهي تو جلو آوردي آخ ديگه نگم چي شد” وَكانَ سَبَبُ وَفاتِها اَن قُنْفُذَ لَكَزَها بِنَعْلِ السيْفِ …يا زهرا

منبع: امام المتقین